Kalın A
Dil doğal duruşundan geriye doğru biraz yükselir, dudaklar hareketsiz, yanaklar gevşek ve çeneler açık kalır. Alt çene biraz aşağı indirilerek çıkarılır.
İnce A
‘kalın a’ya oranla daha ileriden söylenen bir ünlüdür. Tam olmamakla birlikte dil ucuna yakın bir noktadan çıkar. Dil ucu etlerine doğru uzar. Ön ünlüdür.
Örnek: İslâm, Balâ, lâik, salât, celâl, elâ, lâla, âlkol, hâttâ, hârf, dikkât, fakât, seyahât, şefkât, kabahât, sıhhât, saât, lâstik, lâcivert, lâmba, hayâl, hâl, hâlbuki, lâf, lâtif, lâkırdı, lâl, nasihât, lâvabodan, nâzik, nâdide şefkâte verdi.
Uzun A
Yabancı kökenli kelimelerden dilimize geçmiştir. Bazı ‘a’larda söyleyiş noktası ‘ince a’ ile aynıdır. Normalden biraz daha uzatılarak söylenir. Ön ünlüdür.
Örnek: nâne, kâse, nâdir, lâle, lâzım, kâzım, kâtip, kâmuran, lâkayt, câni, kâğıt, nâhoş.
#aharfi
source
